Vrijheid

We gaan een paar daagjes naar zee. Waar de rest van Spanje onder een hittegolf gebukt gaat hebben wij in de bergen een prima gematigd klimaat met zo’n 24 graden, af en toe wolken, vaak zon. Aan zee is het bewolkt en zo’n 21 graden. Dat had van mij best iets warmer mogen zijn maar strand en zee is altijd goed.

De eerste nacht slapen we op een camping en fietsen we naar het strand. We maken heerlijke echte stroopwafels op de BBQ als toetje. Maar we willen ook zo graag een keer wildkamperen, liefst met uitzicht op zee. Omdat het geld scheelt en omdat het zo vrij voelt. De app Park4night brengt ons naar een prachtig plekje in de stad Gijon aan de boulevard. Vanaf hier lopen en fietsen we zo het strand op en de stad in. We genieten van een heerlijke stranddag. Annabloem krijgt er geen genoeg van om te duiken in de hoge golven en Joes en ik beachballen de hele middag. In de avond maken we een fietstochtje over de boulevard, wat voelt dat toch super op je fietsje een nieuwe plek verkennen. Ik fiets achteraan en ben zo trots. Mijn kindjes al zo groot! Die lekker gebruinde gespierde beentjes fietsen voor me uit. We verheugen ons op morgenochtend als we de achterdeuren opengooien en op zee kijken vanuit ons bed. Maar helaas. Ons parkeerplekje is net niet groot genoeg voor onze camperbus en we parkeerden de achterwielen op een tussenstoepje waar niemand loopt maar de Spaanse politie is het er niet mee eens en we moeten een ander plekje zoeken. En dus staan we inmiddels een paar kilometer verder op een camperparkeerplaats Deze keer is het nog niet gelukt het ultieme plekje, maar dit gevoel van vrijheid smaakt naar meer. Gelukkig is ons huisje ons huisje, waar we ook staan. Luikjes dicht, bedjes gespreid en dan voelt het overal hetzelfde. Weltrusten.