Even zoeken

Ruim vier maanden zijn we onderweg. Inmiddels hebben we na ons Camino avontuur onze camper alweer zes weken als ons huis. We verlaten de bergen en genieten een paar heerlijke dagen op de boot bij Mark, een roeimaatje van Maarten die een jaar met zijn gezin heeft gezeild en aan de Noord Spaanse kust is.

Super leuk om ook een boot als huis te ervaren.  Nadat we weer vaste voet aan wal zetten, is het even zoeken. Op allerlei gebied. De drukte van het hoogseizoen is wennen en we zijn een beetje ontheemd nadat we ons anker hebben gelicht bij de Picos. Wat gaan we doen, richting Portugal, richting Frankrijk? Links of rechts, zeg het maar. Voelen, voelen, voelen. En dat is soms best lastig, zeker als ik moe ben en het even niet weet. We vliegen elkaar allemaal regelmatig in de haren en knuffelen elkaar gelukkig weer net zoveel. We weten inmiddels dat een ‘vaste plek’ en regelmaat belangrijk is om ons allemaal in dit reizende leven goed te voelen. Dat houdt voor ons in een rustige plek met voldoende ruimte om onze camper heen, liefst midden in de natuur. Prima als er andere campinggasten zijn, maar we hebben wel voldoende privacy nodig om in onze eigen energie als gezin te kunnen zijn. We kiezen voor Portugal, het is nu zo dichtbij en het lijkt zo’n relaxed land, laten we dat eens ontdekken. En inmiddels hebben we dat ene fijne plekje midden in het bos in Parque Nacional Peneda – Gerês gevonden. Heerlijk koel en heerlijk rustig. Yoga in de ochtend, huiswerk na het ontbijt en in de middag zwemmen in de Lagunes tegenover de camping met vandaag snorkel en duikles van Maarten op het programma nadat hij gister Joes (sorry, ik moet zeggen NINJA) zijn zakmes heeft moeten opduiken uit de waterval.