Knuffelen

Vandaag kan ik alleen maar knuffelen. Het lukt me echt niet om mijn kleine man onder de douche te moeten zetten en zijn pleister van zijn hoofd te plukken en zijn wond schoon te maken.

Gelukkig is Maarten fit genoeg om dat te doen. We streken afgelopen maandag neer in een stacaravan op een camping 50 km Noord van Burgos, Om op te laden van de Camino en vooral voor Maarten om fit te worden en zijn antibiotica kuur af te maken. We wandelden woensdag naar een speeltuintje aan de overkant waar Joes met zijn hoofd tegen een houten balk op botst. Een dag later zegt hij, met de nietjes in zijn hoofdje: 'mam, nu weet ik dat mijn hoofd niet sterker is dan hout'.. Het was de derde keer bij een arts binnen drie weken. In Brabant weet de huisarts na negen jaar niet eens wie wij zijn.. De Spaanse arts en assistent waren best resoluut in hun handelingen. Niks verdoving, niks uitleg, ontsmetten en nieten..Ik probeerde zo goed mogelijk verbinding met mijn mannetje te maken en hem door de pijn van de ingreep heen te loodsen. Krachtig maar kort was het beste wat de arts kon doen en Joes was zo super dapper. En een uurtje later in ons huisje was hij natuurlijk de grote man die het allemaal wel even doorstaan had. Ook dit was kennelijk even nodig, al voel ik me vandaag niet zo sterk als gister. Even verwerken wat er gister gebeurde en dus ben ik super blij dat Maarten het schoon maken van de wond op zich neemt. Annabloem knutselt al twee dagen van kartonnen dozen de mooiste dingen. Lang leve democratisch onderwijs, de fantasie en creativiteit knalt eruit. En ik had even tijd om de afstanden eens goed uit te rekenen. Ongelooflijk, we hebben al 282,5 km gelopen! Morgen moeten we dit huisje uit. We blijven nog iets langer 'stilstaan'. Ik wil graag weten of Maarten ook fit blijft als de antibiotica kuur is afgelopen en Joes moet over een week zijn nietjes laten verwijderen (waar mijn moederhart nu al tegen op kijkt). Daarna, misschien, beginnen we weer met wandelen. Eerst nog een weekje richting zee..